44ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ – ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ THN ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

44ο Συνέδριο Παγκύπριας Ομοσπονδίας Φοιτητικών Ενώσεων (ΠΟΦΕΝ)

27 Δεκεμβρίου 2017

Κρατική Έκθεση

ΨΗΦΙΣΜΑ ΓΙΑ THN ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

1. Η πλήρης ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας με όλα τα εδάφη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί και θα πρέπει να αποτελέσει καταλύτη στον αγώνα για μια βιώσιμη και λειτουργική λύση του Κυπριακού το συντομότερο δυνατό. Αξιοποιώντας τις δυνατότητες που μας παρέχονται την ίδια στιγμή, δεν πρέπει να τρέφουμε ψευδαισθήσεις και να έχουμε υπερπροσδοκίες σε σχέση με το εύρος των δυνατοτήτων αυτών.
2. Οι κατευθύνσεις και οι πολιτικές της Ε.Ε παραμένουν ευθυγραμμισμένες με τις επιδιώξεις των πολυεθνικών και του κεφαλαίου. Αυτή τη στιγμή η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί μια Ένωση των λαών αλλά μια Ένωση βασισμένη στα συμφέροντα των μονοπολίων κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της νεοφιλελεύθερης αγοράς. Αυτό αποδεικνύεται και καθορίζεται από την ιδρυτική συνθήκη του Μάαστριχτ αλλά και από τις άλλες της Συνθήκες, όσο και από την πολιτική της έναντι των εργαζομένων και των λαών. Αυτή η συγκεκριμένη φιλοσοφία της Ε.Ε θωρακίζεται και ενισχύεται με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας, η οποία αποτελεί μία νέα εκδοχή του Ευρωσυντάγματος, την στρατηγική «Ευρώπη 2020», καθώς και τη λεγόμενη ενισχυμένη οικονομική διακυβέρνηση και το Europlus που μέσω εύηχων διακηρύξεων καταπολέμησης της φτώχειας οι κοινωνικές ανισότητες ενισχύονται και εργατικά δικαιώματα εξαφανίζονται και οι λαοί φτωχοποιούνται .
3. Η συνθήκη της Λισσαβόνας σε καμία περίπτωση δεν ικανοποιεί τα συμφέροντα των λαών της Ευρώπης, αφού η φιλοσοφία της ενισχύει την κερδοφορία των επιχειρήσεων και το κουτσούρεμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Παράλληλα, υιοθετεί ως επίσημη κρατική πολιτική το ξεπούλημα του δημόσιου τομέα και την περαιτέρω στρατικοποίηση της ένωσης. Η Συνθήκη στοχοποιεί τους εργαζόμενους και το κοινωνικό κράτος, περιορίζει τα πολιτικά δικαιώματα και ελευθερίες, και συνδέει την εξωτερική πολιτική της Ένωσης με τους στόχους του ΝΑΤΟ μέσω της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας, με στόχο το στρατιωτικοπολιτικό έλεγχο. Στις ίδιες αντιλαϊκές πολιτικές εντάσσονται και η οδηγία Μπολκεστάιν, η οδηγία για το 65ωρο, καθώς και άλλες που στόχο έχουν το ξήλωμα των εργασιακών κεκτημένων στις χώρες κράτη-μέλη της Ε.Ε.
4. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, η Ευρωπαϊκή Ένωση επιζητεί τα τελευταία χρόνια να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του παγκόσμιου συστήματος κυριαρχίας, προχωρώντας στη δημιουργία των απαραίτητων θεσμών και μηχανισμών για την ανάπτυξη αυτού του ρόλου, όπως είναι η συγκρότηση του ευρωπαϊκού στρατού για τη διαχείριση κρίσεων με δυνατότητα δράσης και εκτός συνόρων, η δημιουργία του κινητού αστυνομικού σώματος καταστολής, η ψήφιση της Συνθήκης της Λισσαβόνας και η προσπάθεια δημιουργίας μιας Ευρώπης φρουρίου. Επιπλέον η συνεργασία με το ΝΑΤΟ και η προσήλωση της στην ικανοποίηση των όποιων ιμπεριαλιστικών μεθοδεύσεων που προέρχονται από τις Η.Π.Α. αποδεικνύει το ρόλο της Ένωσης στην Ευρωπαϊκή ήπειρο και στα γειτονικά κράτη. Δεν είναι τυχαίο που ακόμη και σήμερα κράτη-μέλη της Ένωσης, που είναι και μέλη του ΝΑΤΟ, διατηρούν στατεύματα σε, υπο κατοχή από το ΝΑΤΟ χώρες, όπως το Αφγανιστάν.
5. Στις εργασίες της συνόδου κορυφής της Ε.Ε, στο θέμα της Κοινής Πολιτικής Αμυνας και Ασφάλειας (ΚΠΑΑ), οι «28» συμφωνούν ότι πρέπει να βελτιωθεί η επιχειρησιακή δυνατότητα των κρατών – μελών. Επιβεβαιώθηκε η στρατηγική συνεργασία με τις Η.Π.Α και παράλληλα βαθαίνουν οι οργανικοί δεσμοί  Ε.Ε-ΝΑΤΟ. Οι συζητήσεις και διεργασίες για την ΚΠΑΑ αποτελούν έκφραση της αυξανόμενης επιθετικότητας του μονοπωλιακού κεφαλαίου στην ΕΕ και της ενίσχυσης του αντιδραστικού χαρακτήρα της. Επιταχύνεται η στρατιωτικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ συνολικά, με αύξηση των στρατιωτικών και μη μέσων και δυνατοτήτων της για πολέμους και επεμβάσεις μεγάλης διάρκειας και σε μεγάλες αποστάσεις από την ΕΕ. Ταυτόχρονα, η συζήτηση αφορά και στην ασφάλεια στο εσωτερικό της ευρωένωσης, στη διασφάλιση της εξουσίας των μονοπωλίων απέναντι στο λαό, με περαιτέρω  ενδυνάμωση των κατασταλτικών μηχανισμών.
6. Η Ε.Ε των λαών οφείλει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την αυξανόμενη ροή προσφύγων προς τα εδάφη της. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να στηριχτούν και όχι να αντιμετωπίζονται σαν ανεπιθύμητοι. Πολιτικές όπως της «Frontex» είναι εφήμερες και δεν λύνουν το πρόβλημα. Αντίθετα το εντείνουν αφού οδηγούν σε περεταίρω στρατιωτικοποίηση της Μεσογείου. Η Ε.Ε. πρέπει να προχωρήσει σε εφαρμογή πολιτικών που θα αμβλύνουν το πρόβλημα των προσφύγων, θα περιθωριοποιήσουν τον ρατσισμό και θα καταδικάζουν όλες αυτές τις επεμβάσεις που σπρώχνουν τους λαούς στην προσφυγιά.
7.  Παράλληλα, η ΕΕ βρίσκεται σε ανταγωνισμό με τα άλλα καπιταλιστικά κέντρα του πλανήτη (ΗΠΑ, Ρωσία, Ιαπωνία) στη διεκδίκηση μεριδίου στην παγκόσμια αγορά, στις ενεργειακές πηγές, στον έλεγχο των αγωγών ενέργειας κλπ. Η διαμόρφωση κοινής Εξωτερικής Πολιτικής, κοινής Εμπορικής Πολιτικής, κοινής Πολιτικής Ασφάλειας αλλά και η προοπτική δημιουργίας κοινής Άμυνας που προχωρούν -με εμπόδια και καθυστερήσεις ένεκα των ανταγωνισμών στο εσωτερικό της ίδιας της ΕΕ- υπηρετούν αυτές ακριβώς τις ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις της. Η σύζευξη ΕΕ-ΝΑΤΟ, η σχέση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, οι ξένες βάσεις και τα πυρηνικά όπλα στο έδαφος της Ευρώπης, η δημιουργία στρατιωτικών σωμάτων μάχης της ΕΕ στρατιωτικοποιούν την ΕΕ και την εξωτερική της πολιτική, για να καταστεί αποτελεσματική προς αυτή την κατεύθυνση. Ας μην ξεχνούμε ότι η ΕΕ έχει βαμμένα τα χέρια της με το αίμα της Γιουγκοσλαβίας στης οποίας της διάλυση συμμετείχε ενεργά, ενώ υπέθαλψε την απόσχιση του Κοσόβου. Επιπρόσθετα, η ΕΕ συμμετείχε μαζί με τις ΗΠΑ στους πολέμους στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και τη Λιβύη ενώ διενέργησε και διενεργεί δεκάδες επεμβάσεις στα Βαλκάνια, την Αφρική και την Ασία. Σήμερα συνεχίζουν να διεξάγονται ευρωαποστολές και αρκετές είναι καθαρά στρατιωτικής φύσης. Στη Συρία, στο Μεσανατολικό, στην υπονόμευση της σοσιαλιστικής Κούβας, στην επιχείρηση αποσταθεροποίησης της Λευκορωσίας, στο πραξικόπημα και το αιματοκύλισμα της Ουκρανίας, η ΕΕ αποδείχτηκε επανειλημμένα δύναμη που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των ισχυρών κρατών-μελών της και όχι δύναμη ειρήνης και διεθνούς δικαίου, όπως αυτοδιαφημίζεται.
8. Στα πλαίσια της Ε.Ε ενισχύεται και η επιβολή της διακήρυξης της Μπολόνια, που στο στόχαστρο της έχει τη δημόσια – δωρεάν παιδεία και ιδιαίτερα την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Βασικός στόχος της διακήρυξης της Μπολόνια είναι η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης, η υποβάθμιση του επιστημονικού αντικειμένου και η αναβάθμιση περιορισμένων και αποσπασματικών γνώσεων – δεξιοτήτων, καθώς και η διαμόρφωση συνθηκών που να επιτρέπουν στις εταιρείες να διαμορφώνουν ακόμα και το πρόγραμμα σπουδών. Με βάση λοιπόν τη Συνθήκη της Μπολόνια, τα Δημόσια Τριτοβάθμια Ιδρύματα της Κύπρου έρχονται να ενσωματώσουν σε όλα τα προγράμματα σπουδών τους την άμισθή πρακτική εργασία. Να παράγουν δηλαδή στα μονοπώλια και στις επιχειρήσεις χωρίς κάποιο κέρδος, αλλά με αντάλλαγμα πιστωτικές μονάδες και με τον τρόπο αυτό οι πλούσιοι να αυξάνουν τα κέρδη τους αφού μεγάλο μέρος της παραγωγής της δουλειάς τους θα γίνεται χωρίς οποιαδήποτε έξοδα από τους φοιτητές. .Εργαλεία της διακήρυξης της Μπολόνια αποτελούν οι πιστωτικές μονάδες (ECTS), το diploma supplement (DS), το σπάσιμο των κύκλων σπουδών και η δημιουργία Γραφείων Διασύνδεσης με τις Επιχειρήσεις, μέτρα που εφαρμόζονται εδώ και χρόνια στην Κύπρο. Απώτερος σκοπός της συνθήκης της Μπολόνια αποτελεί η πλήρης υποταγή της παιδείας στα συμφέροντα του κεφαλαίου οξύνοντας με αυτό τον τρόπο ακόμη περισσότερο την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Με άλλα λόγια η αντίληψη της Ε.Ε για την παιδεία των κρατών-μελών της είναι ότι πρέπει να αποτελεί ένα ακόμη φυτώριο εξειδικευμένων υποκειμένων προς εκμετάλλευση από το μεγάλο κεφάλαιο.
9.  Ένα άλλο μεγάλο μέρος της διαδικασίας της Μπολόνια αποτελεί η κινητικότητα των νέων. Τα κριτήρια που επιτρέπετε η συμμετοχή σε αυτό είναι ξεκάθαρα στοχευόμενα στην ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας μεταξύ των φοιτητών, βασισμένο πάντα σε οικονομικές συνεργασίες μεταξύ των πανεπιστημίων.
10. Η συνεχιζόμενη οικονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια την πλήρη σύμπραξη της Ε.Ε. με το κεφάλαιο αφού επιδιώκει αυτή την κρίση να την πληρώσουν οι εργαζόμενοι της Ευρώπης. Με τη συγκρότηση της ΤΡΟΙΚΑ που αποτελείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Nομισματικό Ταμείο επιδιώκεται η δανειοδότηση κρατών-μελών με την επιβολή ταυτόχρονα δυσβάστακτων μέτρων που οδηγούν τη νεολαία, τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά στην εξαθλίωση. Την ίδια στιγμή που οι λαοί υποφέρουν από τις πολιτικές λιτότητας συμπεραίνουν πως μεταξύ άλλων τα διάφορα δικαιώματα και κεκτημένα ισοπεδώνονται στο όνομα της οικονομικής κρίσης και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών αντιμετώπισης της.
11.  Καταδικάζουμε την Διατλαντική Επενδυτική και Εμπορική Συμφωνία (TTIP) μεταξύ Ε.Ε και ΗΠΑ. Η TTIP δεν αποτελεί μια συνθήκη εμπορικής συμφωνίας αλλά μια συμφωνία μαμούθ όπου θα ενοποιήσει τις αγορές Ε.Ε και ΝΑΤΟ, υπέρ του κεφαλαίου και εις βάρος των εργαζομένων.
12.  Ταυτόχρονα παρουσιάζονται όλο και πιο έντονα οι εσωτερικές αντιθέσεις που υπάρχουν στην Ε.Ε. Όσο κοινός και να είναι ο στόχος του μεγάλου κεφαλαίου σχετικά με την Ε.Ε., αυτό το γεγονός δεν μπορεί να αναιρέσει την άνιση ανάπτυξη που παρουσιάζουν τα κράτη-μέλη της. Ο διαχωρισμός της Ε.Ε. σε κέντρο και περιφέρεια οξύνεται ακόμη περισσότερο. Την ίδια ώρα παρόλους τους κλυδωνισμούς στο εσωτερικό της Ευρωζώνης παλεύεται με νύχια και με δόντια η διατήρησή της αφού τυχόν κατάρρευσή της δε συμφέρει ούτε στις πολυεθνικές ούτε στο μεγάλο κεφάλαιο.
13.  Με το Ενιαίο Πλαίσιο Οικονομικής Διακυβέρνησης της ΕΕ που τέθηκε σε εφαρμογή από το 2014 περιορίζεται περαιτέρω η κυριαρχία των κρατών-μελών να ασκούν κοινωνικοοικονομική πολιτική και επιβάλλονται κυρώσεις στα κράτη που εκφεύγουν από τους στόχους και τα κριτήρια που θέτουν οι Βρυξέλλες. Επιβάλλεται ένα μοντέλο ασφυκτικού ελέγχου στις εθνικές οικονομίες προκειμένου να ευθυγραμμιστούν με τις κατευθύνσεις των ιδιωτικοποιήσεων, της μείωσης του εργατικού κόστους, των περικοπών των κοινωνικών δαπανών, της αύξησης των ορίων συνταξιοδότησης ενώ για το μεγάλο κεφάλαιο επιφυλάσσονται φοροαπαλλαγές και κίνητρα. Παράλληλα, με τη δημιουργία της «Τραπεζικής Ένωσης», με την οποία θεσμοποιείται το «κυπριακό μοντέλο» (διάλυση αδύναμων τραπεζών, κούρεμα καταθέσεων κλπ) επιταχύνεται η διαδικασία γιγαντιαίας συγκεντρωποίησης τραπεζικών κεφαλαίων στα τραπεζικά μεγαθήρια των ισχυρών κρατών της ΕΕ.
14. Ο απολογισμός αυτής της πορείας είναι τρομακτικός. 20,884 εκατομμύρια είναι οι άνεργοι στην ΕΕ, εκ των οποίων τα 17,451 εκ. στην Ευρωζώνη. Ένας στους πέντε νέους είναι άνεργος στην Ε.Ε .Σε ορισμένες χώρες (Ελλάδα, Ισπανία, Κροατία, Ιταλία) η ανεργία ξεπερνά κατά διαστήματα το 40% των νέων. Κατά το 2015, το ποσοστό των ατόμων που βρισκόταν στην φτώχεια στα κράτη μέλη της ΕΕ είναι πέραν των 118 εκατομμυρίων . Το ποσοστό των νέων στην φτώχεια έφτασε στο 28%. Το 2015, πάνω από 43 εκατομμύρια άνθρωποι στην ΕΕ αδυνατούσαν οικονομικά να εξασφαλίσουν ένα γεύμα μέρα παρά μέρα. Οι πολιτικές αυτές έχουν διευρύνει το χάσμα ανάμεσα στα δύο φύλα, αφού η ανισομισθία μεταξύ ανδρών και γυναικών εργαζομένων ξεπερνά το 16%. Από την άλλη όμως, σε συνθήκες κρίσης τα ποσοστά κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων βρίσκονται σε υψηλά επίπεδα.
15.  Ο λαός της Μεγάλης Βρετανίας έχει επισήμως μέσω δημοψηφίσματος καταδικάσει την στάση και τις πολιτικές της Ε.Ε , με την ψήφιση του Brexit. Παρά το γεγονός ότι η Μ.Β αποτελεί πρότυπο καπιταλιστικού κράτους το οποίο εφαρμόζει πιστά νεοφιλελεύθερες πολιτικές κατά του λαού της, το μήνυμα το οποίο έστειλε ο ίδιος ο βρετανικός λαός προς τα κέντρα αποφάσεων της Ε.Ε είναι για αλλαγή πλεύσης τουλάχιστον στην επιβολή της οικονομικής κατεύθυνσης λιτότητας από τις Βρυξέλλες. Επίσης διαχωρίζουμε τη στάση μας από εκείνες τις ομάδες που στηρίζουν το Brexit στη βάση καθαρά ακροδεξιών και ξενοφοβικών αντιλήψεων που εναντιώνονται πέραν της Ε.Ε και στην προοπτική για την Ευρώπη των λαών
16. Οι πολιτικές λιτότητας της Κυβέρνησης Αναστασιάδη – Τρόικας, και οι αποφάσεις της 15^ης και της 25^ης Μαρτίου, που είχαν ως στόχο την οικονομική υποδούλωση και την άσκηση πολιτικής κυριαρχίας πάνω στην Κυπριακή Δημοκρατία με μέτρα που καταδικάζουν το μέλλον του κυπριακού λαού και ιδιαίτερα της νεολαίας στην ανεργία, τη φτώχεια, την ανέχεια και που οδηγούν το λαό στην καταστροφή και την εξαθλίωση.

Με βάση τις πιο πάνω διαπιστώσεις, θεωρούμε ότι:

1.  Η Κυπριακή πολιτεία οφείλει να αξιολογήσει και να αξιοποιήσει στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τα όποια θετικά μπορούμε να αποκομίσουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο.
2.  Η συμμετοχή της Κύπρου στους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι δημιουργική και να στηρίζεται στην υπεράσπιση αρχών, όπως των αρχών του Διεθνούς Δικαίου και της Διεθνούς έννομης τάξης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ισότητας.
3.  Η δημιουργία μιας ισχυρής Ευρώπης, απεξαρτημένης από όποιους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, που θα σέβεται τις αρχές του Ευρωπαϊκού Δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που θα προωθεί τις αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της ισότητας, της ισονομίας, θα έχει μια ανθρωποκεντρική ιδεολογική βάση χωρίς την επιβολή στρατιωτικής ισχύος, θα είναι προς το όφελος της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα των λαών της Ευρώπης, μια πραγματική Ευρώπη των λαών
4. Ως πλήρες μέλος της Ε.Ε επιβάλλεται να συμβάλουμε με θέσεις και προτάσεις στη διαμόρφωση μιας νέας ενωμένης Ευρώπης με ουσιαστική βελτίωση των πολιτικών και των δομών της, όπου οι πολιτιστικές και πολιτισμικές της αξίες θα προσφέρουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής στον Ευρωπαίο πολίτη, σε όλους τους τομείς και τις εκφράσεις των κοινωνικών δραστηριοτήτων του.
5. Η λιτότητα που επιβάλλεται από τις πολιτικές της Τρόικα είναι πλήρως εναρμονισμένη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Οι οικονομικές κρίσεις που βιώνουμε σήμερα είναι συστημικές και προκαλούνται από τον ίδιο τον καπιταλισμό. Δεν τις δημιουργούν και ούτε πρέπει να τις πληρώνουν οι εργαζόμενοι, η νεολαία και οι φοιτητές αλλά η πλουτοκρατία, οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια που μας οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση.
6.  Τα ψευτοδιλήμματα που τίθενται ενώπιoν του λαού μας αλλά και σε όλες τις χώρες που είναι ενταγμένες σε μνημόνιο για την εφαρμογή αντιλαϊκών μέτρων ή την έξοδο από την Ευρωζώνη, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να αποτελούν εκβιαστικά μέσα προς τους λαούς. Πρέπει να επιδιωχθούν στοχευμένες και ισορροπημένες προσεγγίσεις αφού οι οικονομικές και δημοσιονομικές πολιτικές πρέπει να διαμορφώνονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να αντιμετωπίζονται ουσιαστικά η ανεργία και η φτώχεια και να καταπολεμάται ο κοινωνικός αποκλεισμός.
7. Η παιδεία στη βάση αυτών των πολιτικών λιτότητας είναι, μαζί με την υγεία, από τους πρώτους τομείς που κοτσουρεύονται σε όλα τα κράτη-μέλη. Μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους τέτοιες φιλοσοφίες. Η ποιότητα της Υγείας και Παιδείας που λαμβάνουμε δεν πρέπει να είναι ανάλογη της οικονομικής μας δυνατότητας. Να διαφυλαχθεί ο Δημόσιος χαρακτήρας, κόντρα στη νεοφιλελεύθερη φιλοσοφία της Ε.Ε. Η μόρφωση και η υγεία δεν είναι κονσέρβες να πουλιούνται και ούτε μπορούν να καταστούν πολυτέλεια για κανένα πολίτη της Ε.Ε. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για Δημόσια και πραγματικά Δωρεάν Παιδεία και Υγεία.
8. Η ΠΟΦΕΝ, ως προασπιστής των συμφερόντων των φοιτητών και αφουγκραζόμενη τις ανάγκες των νέων ευρύτερα, αλλά επίσης συνασπιζόμενη με τους εργαζομένους ολόκληρης της Ευρώπης, τάσσεται ενάντια στις οδηγίες που στόχο έχουν την ισοπέδωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και πλήττουν άμεσα το δικαίωμα των νέων στη μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή.
9. Καλούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να στηριχθεί σε θέσεις αρχών, για να υποβοηθήσει στην επίλυση του κυπριακού προβλήματος και να μη γίνεται μοχλός πίεσης στην Κυπριακή Δημοκρατία για αποδοχή απαράδεκτων ζητημάτων που κατά καιρούς θέτει η Άγκυρα, όπως για παράδειγμα η αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Να ασκήσει πιέσεις στην Τουρκία ούτως ώστε να αρθεί η αδιαλλαξία της. Ταυτόχρονα, η Ε.Ε θα πρέπει να λειτουργήσει ως υπερασπιστής των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κύπρου ως κράτος – μέλος της, όσον αφορά στις εξελίξεις που αφορούν την εξόρυξη φυσικού αερίου από την Κυπριακή Δημοκρατία και την τουρκική προκλητικότητα. Θεωρούμε λανθασμένη την αποδοχή ενσωμάτωσης πρόνοιας μέσα στο Μνημόνιο που θέτει όλους τους σχεδιασμούς για το Φυσικό Αέριο υπό την έγκριση της Τρόικα.