Η αντιδικτατορική εξέγερση στο Πολυτεχνείο της Αθήνας, το Νοέμβριο του 1973 έχει παραμείνει στη συλλογική μνήμη ως ένας αγώνας-ορόσημο όχι μόνο κατά της δικτατορίας στην Ελλάδα αλλά εν γένει κατά των αυταρχικών καθεστώτων και υπέρ της ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
Είναι ένα ορόσημο η 17η Νοεμβρίου για τις αρχές, τις αξίες και τα ιδεώδη του ελληνισμού αλλά και καθολική υπενθύμιση πως αυτά τα ιδεώδη και οι αρχές δεν μπορεί να τυγχάνουν καπήλευσης από καθεστώτα και αντιδημοκρατικές μειοψηφίες. Η δικτατορία στην Ελλάδα, η κατάλυση του δημοκρατικού πολιτεύματος και η απαρχή εθνικών περιπετειών που είχαν σαν τραγικό αποτέλεσμα τη διενέργεια πραξικοπήματος στην Κύπρο και μετέπειτα την εισβολή της Τουρκίας, πρέπει να παραμείνουν στη μνήμη όλων μας σαν μια περίοδος στοιχεία της οποίας δεν πρέπει ο ελληνισμός να επιτρέψει ποτέ ξανά να αναδυθούν. Εξού και είναι διαρκής εθνική ανάγκη να εμποτίζεται το δημοκρατικό πνεύμα με τα διδάγματα του αντιδικτατορικού αγώνα, σε όλες τις εκφάνσεις του, ώστε να μην ξεχαστούν ποτέ οι εικόνες με τανκς να εισβάλλουν στο Πολυτεχνείο.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση η οποία υπήρξε προάγγελος της πτώσης της Χούντας των συνταγματαρχών. Η Ελλάδα βρισκόταν σε καθεστώς στυγνής δικτατορίας από τις 21 Απριλίου 1967. Οι δικτάτορες όχι μόνο καταπάτησαν κάθε ατομικές ελευθερίες και αξίες της δημοκρατίας αλλά προέβησαν σε εξορίες και βασανιστήρια εναντίον πολιτικών προσώπων και πολιτών.
Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου αποτελούσαν ανέκαθεν φάρο δημοκρατίας και ελευθερίας. Έτσι κάθε χρόνο στις 17 Νοεμβρίου η μνήμη του Πολυτεχνείου ξαναζωντανεύει. Οι φοιτητές σε Ελλάδα και Κύπρο αποδίδουν φόρο τιμής σε όσους αγωνίστηκαν με σθένος για τη δημοκρατία, την ελευθερία και τα ίσα δικαιώματα.
